Πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό American αμφισβητεί τη δυνατότητα τα οικονομικά και χρηματοοικονομικά να θεωρηθούν επιστήμες καθώς συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τόσο έντονες διεθνείς κρίσεις. Παρά τις εκλεπτυσμένες μαθηματικές τεχνικές, τους πανίσχυρους υπολογιστές, τις τεράστιες βάσεις δεδομένων και τη σκληρή δουλειά στρατιάς ευφυέστατων ερευνητών, δεν είναι ξεκάθαρη η εξέλιξη της γνώσης και της εμπειρίας μας διαχρονικά υποστηρίζεται. Ο συγγραφέας αναφέρει διάφορες διασκεδαστικές "ατάκες" στο πλαίσιο της ανάλυσής του όπως "science is progressive, but finance is cyclical", "Moore’s Law of Finance: A model works until it doesn’t", "Stanton’s Law: Risk migrates to the hands least competent to manage it". Καταλήγοντας, συμπεραίνει ότι οι κρίσεις είναι αναπόφευκτες καθώς η αβεβαιότητα και η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι βασικά συστατικά των οικονομικών και χρηματοοικονομικών. Όπως έλεγε και ο Frank Knight: “If the law of change is known, no [economic] profits can arise.”.
Ο συγγραφέας του άρθρου παρέλειψε ότι το ερώτημα έχει ήδη απαντήσει από το 1958 o Ανδρέας Παπανδρέου στην κλασσική μονογραφία του Economics as a Science. Όπως αναφέρει ο γιος του εδώ: "In Economics as a science, published in 1958, he goes beyond the issue of the firm and begins to probe the overall structure of economics itself. Using set theory and logical proofs, using the system of deduction and induction, he attempts to show, among other things, that the science of economics cannot make predictions. Economists like Samuelson and Friedman argued that it’s not so important to worry about the assumptions of the model — as long as it can make predictions. Now along comes Andreas Papandreou and argues, using elegant math, that it cannot in fact do so. If this is true, we are in very shallow water indeed. Not only is economics problematic in its assumptions, but its key claim to fame, that it is at least useful, is also problematic."
Ο συγγραφέας του άρθρου παρέλειψε ότι το ερώτημα έχει ήδη απαντήσει από το 1958 o Ανδρέας Παπανδρέου στην κλασσική μονογραφία του Economics as a Science. Όπως αναφέρει ο γιος του εδώ: "In Economics as a science, published in 1958, he goes beyond the issue of the firm and begins to probe the overall structure of economics itself. Using set theory and logical proofs, using the system of deduction and induction, he attempts to show, among other things, that the science of economics cannot make predictions. Economists like Samuelson and Friedman argued that it’s not so important to worry about the assumptions of the model — as long as it can make predictions. Now along comes Andreas Papandreou and argues, using elegant math, that it cannot in fact do so. If this is true, we are in very shallow water indeed. Not only is economics problematic in its assumptions, but its key claim to fame, that it is at least useful, is also problematic."
