Ακόμα και αν αποτύχει ένα κρατικό πρόγραμμα (πχ εκπαίδευσης, μείωσης ανεργίας ή φτώχειας,υγείας) για αρκετά χρόνια, οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν τελικά τον λογαριασμό. Σύμφωνα με άρθρο των ΝΥΤ αυτό συμβαίνει γιατί το κράτος δεν έχει ανταγωνισμό και απεχθάνεται τα μετρήσιμα κριτήρια επιτυχίας ή αποτυχίας. Μια νέα τάση στην πολιτική βλέπει τους φορολογούμενους σαν επενδυτές που εμπιστεύονται τα χρήματά τους στην κυβέρνηση ώστε να επιτύχει συγκεκριμένους στόχους μέσα σε ένα χρονικό διάστημα. Τέτοια πιλοτικά προγράμματα είναι στα σκαριά από τον Obama στις ΗΠΑ, τον David Cameron στο ΗΒ και τον Bloomberg στην ΝΥ. Οι ιδέες αυτές έχουν σχέση με τα επονομαζόμενα Ομόλογα Κοινωνικού Αντίκτυπου (social impact bonds) σύμφωνα με τα οποία μια ΜΚΟ χρηματοδοτεί και συντονίζει κάποια δράση υπό την εποπτεία της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση θα επιστρέψει τα χρήματα στην ΜΚΟ μετά από ορισμένα χρόνια, ίσως και με κάποιο bonus, αν επιτευχθούν συγκεκριμένοι στόχοι. Αν αποτύχει το πρόγραμμα, η κυβέρνηση και κατ' επέκταση οι φορολογούμενοι δεν πληρώνουν τίποτα. Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα αν και έχει περιορισμούς γιατί αφορά αναγκαστικά μικρής κλίμακας προγράμματα σε συγκεκριμένα πεδία. Δεν μπορεί και δεν πρέπει η κυβέρνηση να κάνει outsource τα πάντα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση πρέπει να θέτει συγκεκριμένους, απλούς και μετρήσιμους στόχους ώστε να είναι δυνατή η αξιολόγηση από τους πολίτες. Το RateYourProfessor.gr ίσως το ξέρετε, δείτε όμως και το Σωματείο Ζήτα και την Αξιολόγηση Βουλευτών.
Σάββατο 5 Μαρτίου 2011
Αποζημίωση των φορολογούμενων για κυβερνητικές αποτυχίες
Ακόμα και αν αποτύχει ένα κρατικό πρόγραμμα (πχ εκπαίδευσης, μείωσης ανεργίας ή φτώχειας,υγείας) για αρκετά χρόνια, οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν τελικά τον λογαριασμό. Σύμφωνα με άρθρο των ΝΥΤ αυτό συμβαίνει γιατί το κράτος δεν έχει ανταγωνισμό και απεχθάνεται τα μετρήσιμα κριτήρια επιτυχίας ή αποτυχίας. Μια νέα τάση στην πολιτική βλέπει τους φορολογούμενους σαν επενδυτές που εμπιστεύονται τα χρήματά τους στην κυβέρνηση ώστε να επιτύχει συγκεκριμένους στόχους μέσα σε ένα χρονικό διάστημα. Τέτοια πιλοτικά προγράμματα είναι στα σκαριά από τον Obama στις ΗΠΑ, τον David Cameron στο ΗΒ και τον Bloomberg στην ΝΥ. Οι ιδέες αυτές έχουν σχέση με τα επονομαζόμενα Ομόλογα Κοινωνικού Αντίκτυπου (social impact bonds) σύμφωνα με τα οποία μια ΜΚΟ χρηματοδοτεί και συντονίζει κάποια δράση υπό την εποπτεία της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση θα επιστρέψει τα χρήματα στην ΜΚΟ μετά από ορισμένα χρόνια, ίσως και με κάποιο bonus, αν επιτευχθούν συγκεκριμένοι στόχοι. Αν αποτύχει το πρόγραμμα, η κυβέρνηση και κατ' επέκταση οι φορολογούμενοι δεν πληρώνουν τίποτα. Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα αν και έχει περιορισμούς γιατί αφορά αναγκαστικά μικρής κλίμακας προγράμματα σε συγκεκριμένα πεδία. Δεν μπορεί και δεν πρέπει η κυβέρνηση να κάνει outsource τα πάντα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση πρέπει να θέτει συγκεκριμένους, απλούς και μετρήσιμους στόχους ώστε να είναι δυνατή η αξιολόγηση από τους πολίτες. Το RateYourProfessor.gr ίσως το ξέρετε, δείτε όμως και το Σωματείο Ζήτα και την Αξιολόγηση Βουλευτών.