Μειώστε την ηλικία συνταξιοδότησης

Αυτό προτείνει ο οικονομολόγος James K. Galbraith (συμβούλεψε σε κάποια θέματα την τωρινή κυβέρνηση και είναι γιος του θρυλικού John Kenneth Galbraith o οποίος υπήρξε φίλος και υποστηρικτής του Ανδρέα Παπανδρέου και καθηγητής του Αντώνη Σαμαρά) σε άρθρο του στο περιοδικό Foreign Policy. Ενάντια στην επικρατούσα άποψη και πολιτική, υποστηρίζει μια φαινομενικά απλή λύση για τη μείωση της ανεργίας και την τόνωση της οικονομίας σύμφωνα με την οποία για μια περίοδο 3 ετών θα μπορούσε να μειωθεί προσωρινά η ηλικία συνταξιοδότησης ώστε να μοιραστούν οι λιγοστές δουλειές που υπάρχουν σήμερα σε άνεργους νέους με φρέσκες ιδέες και μεγάλη όρεξη για δουλειά. Το άρθρο αυτό είναι μέρος ενός αφιερώματος του Foreign Policy με τίτλο Unconventional Wisdom το οποίο αμφισβητεί διάφορες "επικρατούσες απόψεις":

• Economies Can't Just Keep On Growing, by Thomas Homer-Dixon
• Homeland Security Hasn't Made Us Safer, by Anne Applebaum
• China's Rise Doesn't Mean War…, by Joseph S. Nye Jr.
• …And China Isn't Beating the U.S., by Daniel W. Drezner
• Understanding History Won't Help Us Make Peace, by Aluf Benn
• America Pressures Israel Plenty, by Leslie H. Gelb
• Actually, the Retirement Age Is Too High, by James K. Galbraith
• The Rich Really Don't Care About the Poor, by Carl Pope
• The Global Economy Won't Recover, Now or Ever, by Immanuel Wallerstein
• Sovereignty Is Far From Dead, by Nina Hachigian
• Democracy Is Still Worth Fighting For, by Morton Halperin
• Sometimes, the Conventional Wisdom Is Right, by Stephen Sestanovich

Τα επαγγέλματα με τη μικρότερη ανεργία

H WSJ δίνει εδώ πληροφορίες για πάνω από 500 επαγγέλματα στις ΗΠΑ για το 2010 σε πίνακες και διαγράμματα. Έχετε και δυνατότητα αναζήτησης για το επάγγελμα που σας ενδιαφέρει. Λάβετε υπόψη ότι το μέσο ποσοστό ανεργίας ανήλθε στο 9,6%. Να λοιπόν τα 20 επαγγέλματα με το μικρότερο ποσοστό ανεργίας:

		Εργαζόμενοι	Ανεργία
1	Εκτιμητές Ακινήτων	79.000	0,4%
2	Εξειδικευμένοι θεραπευτές (μουσική, τέχνη, κατοικίδια, κα)	138.000	0,4%
3	Στελέχη διοίκησης αστυνομίας	103.000	0,4%
4	Τεχνικοί και οδηγοί τραίνων	57.000	0,4%
5	Στελέχη διοίκησης σε εκπαιδευτικές και θρησκευτικές δραστηριότητες	53.000	0,8%
6	Οδοντίατροι	175.000	0,8%
7	Λογοθεραπευτές	132.000	0,8%
8	Ερευνητές εγκλήματος	159.000	0,8%
9	Γιατροί και χειρουργοί	872.000	0,9%
10	Εργασιοθεραπευτές	109.000	1,0%
11	Αγρότες και κτηνοτρόφοι	713.000	1,2%
12	Φαρμακοποιοί	255.000	1,2%
13	Ειδικοί στοματικής υγιεινής	141.000	1,2%
14	Ιερωμένοι	429.000	1,4%
15	Κτηνίατροι	73.000	1,4%
16	Δικηγόροι	1.040.000	1,5%
17	Αστυνομικοί	714.000	1,7%
18	Ταχυδρομικοί υπάλληλοι	321.000	1,7%
19	Επιχειρησιακοί ερευνητές	107.000	1,9%
20	Δικαστές	71.000	2,0%

Τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ανεργία σχετίζονται, για παράδειγμα, με: όλο το φάσμα των κατασκευών (έως και 36%), τηλεπωλήσεις (34,8%), μόντελινγκ και προώθηση προϊόντων (19,6%), πλύσιμο πιάτων (19,2%), ηλεκτρολογία (19%), κλπ. Για πληροφορίες επαγγελματικού (επανα)προσανατολισμού δείτε το καταπληκτικό Occupational Outlook Handbook και τους οδηγούς καριέρας του US Bureau of Labor Statistics. Καλή δουλειά.

Επιστημονικές Μαύρες Πέτρες

Μια ιδιαίτερα ανησυχητική πτυχή της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα είναι ότι ίσως ωθήσει άξιους επιστήμονες να αναζητήσουν καλύτερη τύχη σε κάποια άλλη χώρα. Αυτή η μετανάστευση, γνωστή και ως brain drain, θεωρείται ως ιδιαίτερα ύπουλη και επικίνδυνη εξέλιξη για μια οικονομία καθώς σπαταλιούνται πόροι εκπαίδευσης και χάνεται σπάνιο και πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο. Κάποιοι όμως υποστηρίζουν ότι αυτή η μετανάστευση μπορεί μακροπρόθεσμα να έχει θετική επίπτωση αν οι επιστήμονες επιστρέψουν τελικά και αξιοποιήσουν στην Ελλάδα τις χρήσιμες γνώσεις και εμπειρίες που αποκόμισαν κατά την παραμονή τους στο εξωτερικό. Δυστυχώς όμως τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι οι επιστήμονες gastarbeiter ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους. Συγκεκριμένα, πρόσφατη μελέτη εξέτασε ένα δείγμα 1.953 αλλοδαπών που γεννήθηκαν εκτός ΗΠΑ αλλά εργάστηκαν ως ερευνητές και διδάσκοντες σε τμήματα χημείας, χημικών μηχανικών και βιοχημείας των ΗΠΑ μεταξύ 1993 και 2010 (Patrick Gaulé, Return migration: evidence from academic scientists, NBER/MIT). Πρέπει να τονιστεί ότι στις ΗΠΑ οι αλλοδαποί αποτελούν ζωτικό κομμάτι του επιστημονικού δυναμικού καθώς, για παράδειγμα, στην περίπτωση των εργαζόμενων διδακτόρων μηχανικών καταλαμβάνουν μια θέση στις τρεις. Στην μελέτη αυτή βρέθηκε λοιπόν ότι μόλις 9% από τους επιστήμονες επέστρεψαν στην πατρίδα τους μέχρι την ηλικία των 65 ετών. Μάλιστα, η πιθανότητα επιστροφής μειώνεται αν ο επιστήμονας είναι ιδιαίτερα επιτυχημένος. Οι ερευνητικές επιδόσεις αυτών που επιστρέφουν χειροτερεύουν μόνο για τα δυο πρώτα χρόνια και μετά εξομαλύνονται. Πέρα από αυτά τα γενικά συμπεράσματα, είναι ενδιαφέρον να αναλύσουμε συγκριτικά τα στοιχεία της μελέτης ειδικά ως προς την Ελλάδα όπως παρουσιάζονται στον κάτωθι πίνακα:

 Δυο πρόσθετα συμπεράσματα μπορούν εύκολα να εξαχθούν. Πρώτον, τα άσχημα νέα είναι ότι η συμμετοχή των Ελλήνων επιστημόνων στο δείγμα είναι ιδιαίτερα δυσανάλογη σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας μας. Συγκεκριμένα, οι Έλληνες απαρτίζουν το 4,45% του δείγματος (1 στους 22 περίπου) όταν αποτελούν μόλις 0,16% του παγκόσμιου πληθυσμού. Με άλλα λόγια, οι Έλληνες επιστήμονες είναι πάνω από 27 φορές περισσότεροι από ότι δικαιολογεί ο πληθυσμός και αυτή είναι η υψηλότερη αναλογία από όλες τις χώρες που εξετάζει η μελέτη. Ακολουθεί σε αρκετή απόσταση Καναδάς,  Ελβετία, Ισραήλ και Μ. Βρετανία. Οι χώρες με τους λιγότερους αναλογικά επιστήμονες στο δείγμα σε σχέση με το μέγεθός τους είναι Μεξικό, Ινδία, Κίνα, Ιράν και Τουρκία. Η σημαντική παρουσία των Ελλήνων επιστημόνων σημαίνει σίγουρα ότι είναι ιδιαίτερα υψηλό το επίπεδο εκπαίδευσης στην Ελλάδα από όπου και προήλθαν. Ταυτόχρονα, μπορεί να σημαίνει ότι δεν είναι δυνατή ή επιθυμητή η απορρόφηση των επιστημόνων από τα Ελληνικά πανεπιστήμια. Η ακριβής ερμηνεία πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο περαιτέρω διερεύνησης. Το κάπως θετικό συμπέρασμα είναι ότι η πιθανότητα επιστροφής των Ελλήνων επιστημόνων (20,5%) είναι σημαντικά υψηλότερη (η 2η υψηλότερη στο δείγμα μετά την Αυστραλία) από άλλες χώρες όπως το Ιράν (0%), η Ινδία (0,1%), η Κίνα (1,7%) και η Η Ρωσία (3,6%). Αν και όπως αναφέρει η μελέτη αυτό μπορεί να ερμηνευτεί από το επίπεδο ανάπτυξης της χώρας προέλευσης, οι Έλληνες είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν και από επιστήμονες πιο πλούσιων χωρών όπως η Μ. Βρετανία (3,8%), η Ιταλία (4,6%) και η Ολλανδία (6,5%).
Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε είναι ότι μόνο ένας από τους πέντε επιστήμονες που αποφασίζουν να φύγουν από την χώρα μας είναι πιθανό τελικά να επιστρέψει. Το κλειδί για την ανάπτυξη των πανεπιστημίων, της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας μας βρίσκεται στη δημιουργία εκείνων των συνθηκών που θα ανακόψουν ή και θα αναστρέψουν αυτή την τάση μετανάστευσης.

Αναδημοσίευση άρθρου μου από το ΣΚΑΪ (24/1/2011)

Βρώμικο Χρήμα

Την επόμενη φορά που θα πάρετε χρήματα από ΑΤΜ τράπεζας θυμηθείτε τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης στην Αγγλία που βρήκε ότι το επίπεδο βακτηριδίων στα πλήκτρα είναι συγκρίσιμο με αυτό που έχουν οι δημόσιες τουαλέτες. Το ξέπλυμα χρήματος θα ήταν χρήσιμο εδώ. Στην Ελλάδα το πρόβλημα των βρώμικων ΑΤΜ θα λυθεί με ριζικό τρόπο καθώς σε λίγο δεν θα έχουμε λεφτά να σηκώσουμε!

Είσαι για μια Monopoly σύντροφε;

Το παιχνίδι των επιχειρηματιών και των οικονομολόγων είναι αναμφισβήτητα η Monopoly. Από το 1935 που πρωτοεμφανίστηκε, έχει πουλήσει 275 εκατομμύρια αντίγραφα στα οποία εκτιμάται ότι έχουν ανταγωνιστεί πάνω από 500 εκατομμύρια παίχτες κάθε ηλικίας. Στο παιχνίδι αυτό μπορεί να εξασκήσει κάποιος βασικές δεξιότητες προγραμματισμού, διαχείρισης και διαπραγμάτευσης. Ταυτόχρονα, μπορεί να μάθει πως λειτουργεί η οικονομία της ελεύθερης αγοράς και ότι αν αφεθεί στην τύχη της τότε θα καταλήξει σε επικράτηση ενός παίκτη (Μονοπώλιο, δηλαδή game over για όλους). Σε οικονομικούς όρους, ένα παιχνίδι Monopoly είναι επιτυχημένο αν δεν τελειώσει ποτέ!
Τώρα πια όμως το παιχνίδι δεν είναι προνόμιο μόνο των επίδοξων καπιταλιστών. Το Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης στην Πολωνία δημιούργησε για εκπαιδευτικούς λόγους την κατ' αυτούς κομμουνιστική εκδοχή του γνωστού παιχνιδιού (δες άρθρο στο Spiegel και σελίδα στο Facebook). Το παιχνίδι καλείται να δείξει στους νεότερους πτυχές της ζωής στην Πολωνία πριν το 1989 με έμφαση στην καθημερινότητα μιας οικογένειας. Αντί να προσπαθείς να αγοράσεις οικόπεδα, να χτίσεις ξενοδοχεία και να πλουτίσεις, ο σκοπός είναι τώρα να περιμένεις σε ατελείωτες ουρές στα μαγαζιά ώστε να καταφέρεις να βρεις βασικά τρόφιμα, ρούχα και έπιπλα. Το πρόβλημα είναι ότι μετά από ώρες αναμονής μπορεί να μάθεις ότι υπάρχει ανεπάρκεια αγαθών ή ότι κάποιοι με υψηλές γνωριμίες στο Κόμμα κατάφεραν να σε προσπεράσουν στην ουρά. Τα 200 ρούβλια που εισπράττεις περνώντας από την αφετηρία τα δαπανάς σε αγαθά και φόρους, ότι απομένει μοιράζεται ισομερώς ανάμεσα στους υπόλοιπους παίκτες.
Εγώ πάντως τα τελευταία χρόνια παίζω με περίσσιο μαζοχισμό σε ένα άλλο live παιχνίδι όπου έχουμε ανελεύθερες αγορές αλλά σε ένα ατομικά κατευθυνόμενο καθεστώς. Αφορά μια πρωτότυπη οργάνωση της οικονομίας που ονομάζεται Ελληνοπώλιο!

Τα bestsellers όταν γεννηθήκατε

Να τα δικά μου ευπώλητα σύμφωνα με τους NYT.

Οι οικονοχάρτες του Economist

Όλα τα λεφτά, τώρα και γραφικά.

Επανεπένδυση μερισμάτων

Αν επανεπενδύατε τα μερίσματα που λαμβάνατε από μετοχές στις ΗΠΑ η ετήσια αποπληθωρισμένη απόδοσή σας θα αύξανε από 1,9% σε 6,2% από το 1871 έως και σήμερα σύμφωνα με το VisualizingEconomics.

Πρέπει να διοικήσουμε τη χώρα ως επιχείρηση;

Πηγή

Όχι υποστήριξε ο Paul Kurgman σε άρθρο του στο Harvard Business Review το 1996. Σύμφωνα με τον Krugman η χώρα δεν είναι μια γιγάντια επιχείρηση και οι επιχειρηματίες δεν είναι αναγκαστικά καλοί οικονομολόγοι και ούτε το αντίστροφο. Πολλοί όμως πιστεύουν ότι κάποιος ο οποίος κατάφερε να συγκεντρώσει μεγάλη προσωπική περιουσία (δες, για παράδειγμα, Il Cavaliere) θα ξέρει πως να κάνει και μια ολόκληρη χώρα πιο πλούσια. Ο Krugman υποστηρίζει ότι οι επιχειρηματίες και managers είναι ίσως πιο έξυπνοι από τους οικονομολόγους αλλά ο τρόπος σκέψης τους είναι τελείως διαφορετικός και δεν τους επιτρέπει την κατανόηση των προβλημάτων μιας χώρας. Στη συνέχεια περιγράφει δυο παραδείγματα οικονομικών προβλημάτων τα οποία συνήθως δεν κατανοούν επιχειρηματίες: πρώτον, ότι δεν είναι αναγκαίο ότι η αύξηση των εξαγωγών θα μειώσει την ανεργία και, δεύτερον, ότι οι ξένες επενδύσεις διευρύνουν το εμπορικό έλλειμμα μιας χώρας. Μας λέει ακόμα ότι οι επιχειρηματίες δεν είναι καλοί στο να γενικεύουν την συνταγή επιτυχίας τους και ότι δεν αντιλαμβάνονται την τεράστια διαφορά στην περιπλοκότητα μεταξύ μιας χώρας και μιας επιχείρησης. Επίσης, δεν καταλαβαίνουν ότι αντίθετα με την επιχείρηση η οικονομία αναλύεται κυρίως ως ένα κλειστό σύστημα όπου η ανάδραση (freedback) λειτουργεί με συχνά διαφορετικό τρόπο.
Η πολιτική πραγματικότητα σύμφωνα με τον FT στο άρθρο The rise of the MBA politicians φαίνεται να διαψεύδει τα λεγόμενα του Krugman. Αναφέρει ότι υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί σήμερα με σπουδές διοίκησης επιχειρήσεων οι οποίοι έχουν στην κατοχή τους Master in Business Administration (MBA) από κορυφαία πανεπιστήμια. Μερικά χτυπητά παραδείγματα περιλαμβάνουν: Mr Paulson, Υπουργός Οικονομικών ΗΠΑ (Harvard Business School, HBS), George W Bush, (HBS), William Hague (MBA Insead), Jan Kees de Jager (MBA Nyenrode, Ολλανδός Υπουργός Οικονομικών), Wim Kok (MBA Nyenrode, Ολλανδός πρώην πρωθυπουργός), Jean-Louis Borloo (HEC Paris, Γάλλος Υπουργός Οικολογίας και Ενέργειας) και Valérie Pécresse (HEC Paris, Γάλλος Υπουργός Παιδείας).
Και εδώ όμως έχουμε, μεταξύ άλλων, τους: Αντώνη Σαμαρά (MBA HBS), Στέφανο Μάνο (MBA HBS), Πέτρο Δούκα (ΜΒΑ Columbia) και Νότη Μηταράκη (MBA Insead). Κλείνοντας, είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι στην Ελλάδα για αρκετές δεκαετίες μας απασχολεί το αντίστροφο ερώτημα: Πρέπει να διοικήσουμε τις επιχειρήσεις όπως το κράτος;

Έχουμε παρέα

Παραμένουμε πρώτοι παγκοσμίως σαν χώρα στην πιθανότητα πτώχευσης με 56% σύμφωνα με εκτιμήσεις της CMA που προκύπτουν βάσει των συμβολαίων ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης (CDS). Τώρα όμως έχουμε και παρέα από την Ευρωζώνη τις Ιρλανδία (42%), Πορτογαλία (35%) και Ισπανία (24%). Στα χρηματοοικονομικά ισχύει σε μεγάλο βαθμό το "όλα είναι σχετικά". Δυστυχώς όμως το μέτρο σύγκρισης δεν είναι μόνο τι κάνουν οι άλλοι αλλά κυρίως τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα.

Πρέπει να νοικιάσω ή να αγοράσω σπίτι;

Ένας απλός εμπειρικός κανόνας βασίζεται στον δείκτη ενοικίου (rent ratio) ο οποίος υπολογίζεται ως το πηλίκο της τιμής αγοράς ενός "τυπικού" σπιτιού προς το ετήσιο ενοίκιο ενός τέτοιoυ σπιτιού. Ένας τρόπος ερμηνείας του δείκτη είναι ως τον αριθμό ετών που θα χρειαστεί ο ιδιοκτήτης του σπιτιού για να ανακτήσει μέσω ενοικίασης σε τρίτους τα χρήματα που δαπάνησε για την αγορά του σπιτιού. Αν ο δείκτης έχει τιμή 17, σημαίνει λοιπόν ότι ceteris paribus σε 17 χρόνια θα επανεισπράξει μέσω των ενοικίων ο ιδιοκτήτης τα χρήματα που έδωσε για την αγορά του σπιτιού. Αναλύσεις ιστορικών στοιχείων δείχνουν ότι μια τιμή δείκτη πάνω από 20 χρόνια είναι ένδειξη ότι συμφέρει ενδεχομένως η ενοικίαση σπιτιού. Τιμές του δείκτη κάτω από 15 χρόνια είναι σημάδι ότι ίσως πρέπει να αγοράσουμε σπίτι. Μπορεί να καταλάβατε ότι ο δείκτης είναι ουσιαστικά μια παραλλαγή του γνωστού δείκτη τιμής προς κέρδη (P/E, Price to Earnings) που χρησιμοποιείται για την αποτίμηση εταιριών και την ανάλυση επενδύσεων σε μετοχές. Έτσι, μοιράζεται τα ίδια πλεονεκτήματα (εύκολα υπολογίσιμος, εύληπτος) αλλά και μειονεκτήματα (στατικός καθώς αγνοεί ενδεχόμενες μελλοντικές αυξήσεις, αβέβαιη προβλεπτική ικανότητα λόγω της ιστορικής του φύσης, αδυναμία σύγκρισης διαφορετικών σπιτιών). Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι παρά την κρίση, τα ακίνητα στις ΗΠΑ έχουν ακόμα πολύ υψηλό δείκτη ενοικίου. Οι New York Times δημοσίευσαν έναν online υπολογιστή για να αναλύσετε την απόφασή σας με μια επέκταση του απλού δείκτη ενοικίου η οποία επιτρέπει, μεταξύ άλλων, διαφορετικούς ρυθμούς αύξησης για την τιμή του ακινήτου και το ενοίκιο. Το εύρος αποφάσεων κατοικίας στην Ελλάδα έχει δυστυχώς πια επεκταθεί παρά την θέλησή μας και περιλαμβάνει εναλλακτικές επιλογές όπως: συγκατοίκηση (σε κοινόβιο), επιστροφή σε χωριό/πατρικό σπίτι/σπηλιές, μόνιμο camping και σπίτι-αυτοκίνητο 2 σε 1.

100 πράγματα που πρέπει να προσέξετε το 2011

Αν θέλετε να μάθετε το μέλλον, οι κυνηγοί τάσεων του διαφημιστικού γίγαντα JWT αναφέρουν 100 πράγματα τα οποία πρέπει να προσέξουμε το 2011:

1.    3D Printing
2.    Africa’s Middle Class
3.    Apps Beyond Mobile
4.    Art.sy
5.    Auto Apps
6.    Automatic Check-Ins
7.    Bamboo
8.    Bank Branch Out
9.    Banner Ads Do More
10.    Beer Sommeliers
11.    Biomimicry
12.    Bjarke Ingels
13.    Brazil as E-Leader
14.    Breaking the Book
15.    Brigadeiro
16.    “Buy One, Give One Away”
17.    CAPTCHA Advertising
18.    Children’s E-Books
19.    Coming Clean with Green
20.    Costlier Cotton
21.    Culinary Calling Cards
22.    Decline of the Cash Register
23.    Deforestation Awareness
24.    Detroit
25.    Digital Downtime
26.    Digital Etiquette
27.    Digital Indoor Maps
28.    Digital Interventions
29.    East London Tech City
30.    E-Book Sharing
31.    Electronic Profiling
32.    Entrepreneurial Journalism
33.    Facebook Alternatives
34.    Fashion Fast-Forward
35.    F-Commerce
36.    Food, Ph.D.
37.    Gay-Centric Hotels
38.    Global Disease, Refocused
39.    Green Luxury Cars
40.    Group-Manipulated Pricing
41.    Heirloom Apples
42.    Home Energy Monitors
43.    Ignorance Is Bliss
44.    In the Flesh
45.    Jennifer Lawrence
46.    London Tourism
47.    Long-Form Content
48.    Matcha
49.    mHealth
50.    Michael Jackson Lives On
51.    Micro-Businesses
52.    Mobile Blogging
53.    Mobile Memes
54.    The Nail Polish Economy
55.    Nanobrewers
56.    Near Field Communication
57.    The New Mobility Industry
58.    New Nordic Cuisine
59.    Next-Generation Documentarians
60.    Neymar
61.    NKOTBSB
62.    Objectifying Objects
63.    Odyssey Trackers
64.    Older Workforce
65.    The Oprah Winfrey Network (OWN)
66.    Pedro Lourenço
67.    Personal Taste Graphs
68.    Piers Morgan
69.    Pogo
70.    P-to-P Car Sharing
71.    Rooney Mara
72.    Rum
73.    Rye Rye
74.    Ryo Ishikawa
75.    Scanning Everything
76.    Self-Powering Devices
77.    Smart Lunchrooms
78.    Smart-Infrastructure Investment
79.    Smartphone Cameras Take Over
80.    Smoking on the Fringe
81.    Social Browsers Go Mainstream
82.    Social Networking Surveillance
83.    Social Objects
84.    Space Travel Goes Private
85.    Storied Products
86.    Stricter Green Building Standards
87.    Tablets for Tots
88.    Tap-to-Pay
89.    Tech Liaisons
90.    Tech-Enabled Throwbacks
91.    Temporary Tattoos Go High-End
92.    Tintin the Movie
93.    Transmedia Producers
94.    Tube-Free Toilet Paper
95.    Ukraine
96.    Urban Industrial Parks
97.    Video Calling
98.    Virtual Mirrors
99.    Voice-Activated Apps
100.    YouTube the Broadcaster

Όσον αναφορά το παρελθόν, το Huffington Post αναφέρει 20 προϊόντα, υπηρεσίες και καταστάσεις που έγιναν παρωχημένα στην περασμένη δεκαετία λόγω κυρίως της τεχνολογικής εξέλιξης:

1. Κασέτες VCRs & VHS
2. Ταξιδιωτικοί πράκτορες
3. Διαχωρισμός μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής
4. Το να ξεχνάμε κάτι
5. Βιβλιοπωλεία
6. Ρολόγια
7. Γραμμές 090
8. Χάρτες
9. Τηλεφωνήματα
10. Μικρές αγγελίες εφημερίδων
11. Σύνδεση Dial-Up
12. Εγκυκλοπαίδειες
13. CDs
14. Σταθερή τηλεφωνία
15. Film και παραδοσιακές φωτογραφικές μηχανές
16. Χρυσός οδηγός και ατζέντες 
17. Διαφημιστικοί Κατάλογοι
18. Fax
19. Καλώδια
20. Χειρόγραφη αλληλογραφία

Είναι η διαφθορά το αλατοπίπερο της οικονομίας;

Όχι σύμφωνα με μετα-ανάλυση 460 εκτιμήσεων από 41 διαφορετικές δημοσιευμένες μελέτες. Συγκεκριμένα, σε 32% των εκτιμήσεων η διαφθορά έχει αρνητική επίδραση στην οικονομική ανάπτυξη, σε 62% στατιστικά ασήμαντη και μόνο σε 6% των περιπτώσεων έχει θετική επίδραση. Είναι μύθος λοιπόν η υπόθεση ότι η διαφθορά διευκολύνει την οικονομική δραστηριότητα η οποία δεν θα λάμβανε χώρα αλλιώς και ότι προωθεί την αποτελεσματικότητα επιτρέποντας στις επιχειρήσεις να παρακάμψουν δύσκαμπτες γραφειοκρατικές δομές και κανονισμούς. Σε παλιότερη ανάρτηση είχα αναφερθεί στις αρνητικές επιπτώσεις της διαφθοράς στον ανταγωνισμό. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι στις διεθνείς αξιολογήσεις διαφθοράς της Διεθνούς Διαφάνειας η Ελλάδα καταλαμβάνει την 78η θέση μαζί με την Κολομβία και την Κίνα. Είναι σε καλύτερη θέση: Βουλγαρία (73), Ρουμανία και Κούβα (69), Ρουάντα, Γκάνα και Σκόπια (62), Τουρκία και Ναμίμπια (56), Κύπρος (28). Μην ανησυχείτε, έχουμε ακόμα περιθώριο να πατώσουμε και άλλο μέχρι την τελευταία θέση 178 που βρίσκεται προς το παρόν η Σομαλία.

Είμαστε πρωταθλητές

Είμαστε πρωταθλητές ανάμεσα σε 16 ανεπτυγμένες χώρες στο εύρος και στην αναγκαιότητα δομικών αλλαγών στην οικονομία σύμφωνα με ανάλυση μελέτης του IMF σε πρόσφατο άρθρο του VOX:

Πηγή: IMF Regional Economic Outlook: Europe (2010) και άρθρο του VOX

Συγκεκριμένα, σε μια κλίμακα από 1 (λίγο αναγκαία) έως 3 (πολύ αναγκαία), είμαστε με διαφορά η μοναδική χώρα που σκοράρει 3 και στις εννέα εξεταζόμενες πτυχές της οικονομίας. Η αμέσως χειρότερη είναι η Ιταλία (5 τριάρια και 4 διπλά) ενώ στην καλύτερη θέση βρίσκονται Ολλανδία (μέσος όρος 1,1), Δανία (1,1), Σουηδία (1,2), και Βρετανία (1,1).

Πηγή: άρθρο του VOX

 

 

 

 

Δυο ενδιαφέρουσες συσχετίσεις. Υπάρχει ισχυρή αρνητική συσχέτιση (-73%) με το κατά κεφαλήν εισόδημα στις εξεταζόμενες χώρες (δες άνωθι διάγραμμα). Σε σχέση με την τρέχουσα κρίση, το κάτωθι διάγραμμα δείχνει ότι υπάρχει μια ισχυρή θετική σχέση (85%) μεταξύ της πιθανότητας πτώχευσης μιας χώρας (όπως προκύπτει από τα πενταετή CDS) και της αναγκαιότητας για δομικές αλλαγές.

Πηγή: άρθρο του VOX

Τρεις πόρτες έχει η ζωή

Η μία κρύβει ένα αυτοκίνητο και οι άλλες δυο από μια κατσίκα. Ποια πόρτα θα διαλέξετε; Κάντε την επιλογή σας εδώ και καλή επιτυχία. Είναι το πρόβλημα του Monty Hall από το τηλεπαιχνίδι Let’s Make A Deal το οποίο έπαιξε και στην Ελλάδα. Η λύση από τον Ben Campbell στην επίκαιρη τανία "21" (aka Στούκο). Μερικά ακόμα The name assigned to the document by the author. This field may also contain sub-titles, series names, and report numbers. puzzles: 

• 3 Bags of Marbles
• Summing n
• The Pentagon
• Buffon's Needle
• A Bug Running

Ισχυρός νους εν τη ενώσει

Η συλλογική νοημοσύνη και αποτελεσματικότητα μιας ομάδας ατόμων δε σχετίζεται σημαντικά με παράγοντες όπως: η μέση νοημοσύνη των ατόμων, η υψηλότερη νοημοσύνη στην ομάδα, η συνοχή, η υποκίνηση και η ικανοποίηση. Αυτό αναφέρει μελέτη στο Science από ομάδα ερευνητών στο MIT Sloan School of Management. Αυτό που καθορίζει κυρίως το συλλογικό IQ είναι τρεις παράγοντες: κοινωνικές δεξιότητες, ποσοστό γυναικών στην ομάδα (τείνουν να έχουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες) και βαθμός στον οποίο στις συζητήσεις επικρατεί η άποψη μερικών μόνο μελών της ομάδας. Όπου λαλούν λίγοι κοκόροι, αργεί να ξημερώσει!

Χρηματιστηριακές παραφωνίες

Το CNN μετέτρεψε εδώ τις ημερήσιες τιμές του χρηματιστηριακού δείκτη  Dow Jones Industrial Average (DJIA) για το 2010 σε μια όχι ιδιαίτερα ευχάριστη μουσική για πιάνο. Οι γιορτές και αργίες είναι πολύ ήσυχες καθώς η ένταση αντανακλά τον ημερήσιο όγκο συναλλαγών. Δίνονται ταυτόχρονα κάποιες πληροφορίες για τις έντονες χρηματιστηριακές διακυμάνσεις που "ακούγονται" στην χρονοσειρά τιμών του δείκτη. Μην ξεχνάτε όμως ότι καθώς οι χρηματιστηριακές διακυμάνσεις είναι τυχαίες (σύμφωνα, μεταξύ άλλων, με την υπόθεση τυχαίου περιπάτου/random walk hypothesis), η κατάλληλη μουσική υπόκρουση είναι το N'Shima του μεγαλοφυή μας συνθέτη Ιάννη Ξενάκη. Η στοχαστική αυτή μουσική βασίζεται στην κίνηση Brown, μια από τις πιο θεμελιώδεις στοχαστικές διαδικασίες στα χρηματοοικονομικά αλλά και στην επιστήμη γενικότερα (είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι την κίνηση Brown όρισε πρώτος ο πατέρας της ποσοτικής χρηματοοικονομικής Luis Bachelier πέντε χρόνια πριν την ανακαλύψει ο Einstein στην φυσική). Η σχέση μουσικής και μαθηματικών είναι βέβαια μια παλιά ιστορία.