Προβλέπει σε άρθρο του στον Economist ότι συστήματα, όπως τα τραπεζικά, τα οποία βασίζονται σημαντικά μέσω της μόχλευσης σε προβλέψεις, και επομένως είναι ευαίσθητα σε "μαύρους κύκνους", θα θρυμματιστούν αργά ή γρήγορα. Η παγκοσμιοποίηση και η λειτουργική μόχλευση επιταχύνουν και επιτείνουν τις οικονομικές και πολιτισμικές εξελίξεις. Ότι είναι εύθραυστο θα σπάσει μέχρι τότε. Τα συγκεντρωτικά κράτη θα υπάρχουν μόνο κατ' όνομα καθώς θα έχουν εξασθενήσει από τα χρέη, τις συγκρούσεις συμφερόντων των πολιτικών και την μεγέθυνση λαθών από κεντρικά συστήματα. Θα επικρατήσει το προ-μοντέρνο μοντέλο της πόλης κράτους το οποίο θα επιδεικνύει εμμονή στην δημοσιονομική σύνεση. Τα νομίσματα μπορεί να υπάρχουν ακόμα αλλά μετά την αποτυχία της FED αλλά θα είναι συνδεδεμένα με το χρυσό και όχι κάποιο άλλο νόμισμα. Οι γιγάντιες εταιρίες, με τα υψηλά χρέη και bonus και τις μετοχές εισηγμένες σε "αποτελεσματικά" χρηματιστήρια, θα έχουν εκλείψει. Θα επιβιώσουν οι ανθεκτικότερες μικρές, οικογενειακές, μη-εισηγμένες επιχειρήσεις που δεν θα έχουν χρέη. Οι μεγάλες εταιρίες θα υπάρχουν, αλλά θα είναι διαφορετικές από τις σημερινές και πολύ πιο βραχύβιες. Ο κόσμος θα υποφέρει από σοβαρές βιολογικές και ηλεκτρονικές επιδημίες ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης. Θα αναβιώσουν οι θρησκείες ως αποτελεσματικό μέσο διάδοσης πρακτικών λύσεων, αξιών και τελετών. Η επιστήμη θα παράγει ολοένα και λιγότερα παρά τις τεράστιες δαπάνες και θα επικεντρώνεται σε τι δεν μπορεί να κάνει και γιατί δεν πρέπει να το κάνει. Τέλος, η οικονομική επιστήμη θα αντιμετωπίζεται όπως βλέπουν σήμερα οι πρακτικοί άνθρωποι τις μεταμοντέρνες συλλογιστικές του Derrida. Μιας και μιλάμε για μελλοντολογία, να τι προβλέπει το wikipedia για το 2036. Γενικότερα, αν αναρωτιέστε "what is the answer to life the universe and everything", δοκιμάστε να το εισάγετε στο Google και θα δείτε ότι η απάντηση είναι φυσικά το 42.
